Startpagina

Luxor - tempels

Luxor - stad

Esna

Edfu

Kom Ombo

Aswan

         Boven op het dek was een zonneterras met lig- en zitstoelen en een klein zwembadje. Badhanddoeken lagen voor iedereen klaar. Gelukkig was er ook plek in de schaduw. Op de dagen dat we 's middags voeren, kregen we een English Tea geserveerd.

In elke stad is een lange boulevard waar alle cruiseschepen liggen aangelegd. Tussenin liggen vaak de feluka's van de stadsbevolking. De cruiseschepen liggen naast elkaar aangelegd, in Aswan tot wel 7 naast elkaar! Onze boot lag bijna altijd aan de buitenkant en we moesten dus eerst alle andere boten door om op onze eigen te komen. Elke boot is verschillend, alleen de toegangsdeuren aan de zijkant zitten bij allemaal op dezelfde plaats, zodat het overlopen geen problemen oplevert.

     De kamerjongens van de boot brachten ons iedere dag schone handdoeken, maakten de badkamer schoon en maakten ons bed op. Ze maakten ook altijd een figuur op ons bed, vaak van onze handdoeken, kleren en kussen. De eerste keer was het een bloem, de tweede keer een man. Je schrikt enorm als je nietsvermoedend je kamer binnenloopt. Daarna hebben ze nog een krokodil en een hangend vleermuis gemaakt. Jammer was dat de kamerjongen op de laatste dag wel mijn tas wilde hebben. De fooi die ik hem in plaats daarvan wilde geven, vond hij niet genoeg, maar hij nam het toch aan.

Het eten op de boot was uitstekend. 's Ochtends een ontbijtbuffet, 's middags en 's avonds een warme drie-gangenmaaltijd. De reden dat veel mensen ziek worden in Egypte is ook niet het eten, maar de grote overgang van warm naar koud. De hele dag door loop je van het hete zonnedek naar je hut met airco, het restaurant en de bar zijn nog kouder en weer de zon in om dingen te bezoeken. Uit onze groep is er eentje goed ziek geweest, een paar anderen in mindere mate.

De koks op de boot waren altijd goed gemutst, letterlijk en figuurlijk.

Zaterdag werd een Egyptische avond georganiseerd, met een Egyptisch buffet. 's Avonds werd een "Galabiyaparty" georganiseerd; galabiya's zijn de lange jurken die Egyptische mannen en vrouwen dragen. Het was de bedoeling dat iedereen zo'n jurk aantrok, voor de sfeer. Ze waren te huur op de boot, maar op straat kopen was goedkoper. Behalve dan in Kom Ombo, waar we toen waren. Daar wisten al die handelaren dat alle boten die avond zo'n party organiseerden en ze verkochten ze dan ook niet goedkoper dan op de boot. Pas op weg naar Kom Ombo hoorden we dat we geacht werden zo'n jurk aan te trekken, dat was wel jammer. Wij Nederlanders voelden ons een beetje gepakt en we trokken onze eigen kleren uit de kast. Leek ook heel aardig!

Tijdens de Egyptische avond kwam er ook een soort bosjesman/boeman op bezoek. Volgens ons was het een van de koks. Verschillende mensen uit de groep gasten moesten zijn "bevelen" opvolgen, zoals hem naschreeuwen en nadoen. Als iemand het niet goed deed, kreeg hij/zij een mep om de oren. Was erg grappig voor de rest van de gasten die mochten blijven zitten. 

    's Avonds had je vanaf de boot uitzicht op de schitterende zonsondergangen die de Nijl biedt. Het was 's avonds ook nog 30 graden, dus prima uit te houden op het dek.